In november 2009 werd Nieuw Reijerwaard in Ridderkerk aangewezen als locatie voor een nieuw bedrijventerrein voor met name distributie van agrarische producten. De Raad van State heeft zich deze zomer uitgesproken over de vele bezwaren van bewoners. Op delen heeft de Raad van State het plan aangepast. De sluiproute richting het dorp Rijsoord is afgewezen. Ook is opschaling van de locatie naar andere soorten bedrijven niet meer mogelijk. De hoofdvraag werd ontweken: is dit terrein gezien de recessie nu nog nodig en is het geschikt?
Bij de aanwijzing werd gewezen op mogelijkheden voor vrachtvervoer via water en spoor. Nu is duidelijk dat beiden niet aan de orde zijn. Het grote probleem is daarmee: hoe worden al die extra vrachtwagens verwerkt op de aansluiting op de A15 en het regionale wegennetwerk? Na een dag hoorzitting ter plekke is het voor veel Statenleden duidelijk dat de capaciteit van de bestaande rotonde vol zit. Een vergroting van de rotonde, het zogenaamde “turboplein” moet straks de oplossing bieden. Wanneer wordt die rotonde dan aangelegd? De plannen van Provincie en Gemeenten (Ridderkerk, Barendrecht en Rotterdam) gaven daarover geen uitsluitsel. Dat moet nu alsnog gebeuren, vindt de Raad van State, anders gaat de bestemming bedrijventerrein niet door.
Het bedrag van 34 miljoen euro voor die investering is in de beginfase nog lastig op te hoesten. Er is al zoveel geld gestopt in grondaankopen en sloop van kassen. Zal er voldoende belangstelling zijn en wordt het geld wel terugverdient? Zeker nu in de omgeving nog veel terreinen half leeg blijven en de Rotterdamse haven op het moment nauwelijks nog groeit. Kan het in een latere fase? Hoe is in die tussentijd de verkeersafwikkeling geregeld? En hoe verder we de kosten binnen de fasering vooruit schuiven, hoe meer je je kunt afvragen of dat laatste stukje bedrijventerrein dan niet erg duur wordt.
‘De ontwikkelingen sinds 2009 vragen om heroverweging van omvang en prioriteit’ aldus GroenLinks Statenlid Annelies van Egmond. Sinds de Crisis- en Herstelwet, is voortschrijdend inzicht echter in de ban. Discussies leiden immers maar tot uitstel en tot (mogelijk valse?) hoop en verwachtingen. Zo brengt deze wet niet het gewenste economisch herstel, maar nog meer financiële problemen voor de “getroffen” gemeenten.