Een laatste mooie winterse dag. Vorst en sneeuw maken de uiterwaarden tot een Hollands plaatsje. Een dag om nog even te genieten van het natuurterrein bij Kedichem. Nog even, niet omdat de winter ten einde loopt, maar omdat Provinciale Staten dit buitendijkse gebied, begraasd door Schotse Hooglanders, wil schrappen als natuurgebied. Samen met nog 9 (vrijwel) geheel ingerichte natuurgebiedjes. Daarmee kunnen deze terreinen worden verkocht, om met de opbrengst elders grond aan te kopen voor nieuw aan te leggen natuur. Geldverspilling, ook nog eens in tegenspraak met het aangenomen beleid om juist bestaande natuur aan te houden. Onbegrijpelijk dus dat twee amendementen van GroenLinks tot behoud van deze gebieden, door de gezamenlijke coalitiepartijen VVD, CDA, D66 en SP werden afgewezen.
Het is wrang te constateren dat het college van Zuid-Holland het beleid van Bleker, ondanks de wijziging in het kabinetsbeleid, onverkort doorzet. De omvang van verbindingen waarlangs flora en fauna zich kan verspreiden wordt gedecimeerd. De kansen voor bijzondere vogels en planten om te overleven daarmee ook.
In woord wordt onderkend dat biodiversiteit met een breed scala aan instrumenten kan worden bereikt. Minder geld, betekent ambities bijstellen. Dat kan betekenen, minder of later herinrichten, misschien geen verhoging van waterpeil, maar wel agrarisch natuurbeheer en in ieder geval behoud van reeds aanwezige kwaliteit.
De inzet van GroenLinks samen met PvdA en Partij van de Dieren was gericht op zo veel mogelijk kansen voor de natuur met geringe inzet van middelen. Daarom vasthouden aan smalle ecologische verbindingen, vasthouden aan de Deltanatuur nu ook het kierbesluit doorgaat.
De coalitie houdt vast aan het rode potlood. Het credo van de VVD luidt: de boer moet nu weten waar hij aan toe is. Een argument dat wel wordt gebruikt om natuur te schrappen, niet om de mogelijkheid van bijvoorbeeld de A4-zuid te laten vervallen. De grillige grenzen tussen aangewezen en niet aangewezen gebieden die nu zijn ontstaan, zullen de kosten van instandhouding van de ecologische waarden binnen de EHS enorm verhogen. Wie tussen de regels leest, vindt bij deze coalitiepartijen geen werkelijke belangstelling voor flora en fauna.