Op 1 januari 2015 ligt de verantwoordelijkheid voor de jeugdzorg bij gemeenten. Als het goed is weet iedereen dit nu wel. Maar 1 januari 2015 is al heel snel en veel zaken zijn nog onduidelijk. In die onduidelijkheid zijn er ontwikkelingen gaande die misschien achteraf verkeerd zullen blijken te zijn.

Afgelopen woensdag heeft het personeel van Bureau Jeugdzorg Zuid-Holland te horen gekregen dat 1 op de 3 werknemers moet vertrekken. Voor hen wordt een massaontslag aangevraagd.

Hier ligt geen inhoudelijk argument aan ten grondslag, maar een financieel argument.

De provincie Zuid-Holland heeft het contract met Bureau Jeugdzorg ZH per 1 januari 2015 opgezegd. De gemeenten nemen de diensten van BJZ ZH vanaf dat moment af voor de verplichte 80%. De gemeenten doen dit niet individueel, maar via de regio’s waarin zij samenwerken. De regio’s hebben ervoor gekozen om in de hulpverlening aan jeugd, niet méér inzet van BJZ te vragen dan wettelijk verplicht.

Dat recht hebben zij, ook gemeenten moeten immers bezuinigen en zoeken wegen die minder kostbaar zijn.

Maar, de schrik slaat je om het hart. De overgang van de WMO thuiszorg naar gemeenten heeft ook op het personeelsbeleid veel narigheid te zien gegeven. Bijvoorbeeld mensen die ontslagen werden en als zgn Alpha-hulp (semi-zelfstandige zonder rechten) weer terugkwamen, hetzelfde werk doen maar dan minder betaald en met minder rechten.

Gaan we dit nog een keer zo doen? Personeel van BJZ op straat zetten, dat straks ingehuurd kan worden door gemeenten als zelfstandige? Want natuurlijk is het niet zo dat BJZ voor 30% overbodig werk doet. Zelfs als we zwaar inzetten op hulp uit het eigen netwerk, zal dit niet 30% van het werk van BJZ kunnen opvangen.

Overigens wordt niet alleen bij BJZ dit soort inkrimping in gang gezet. Ook bij MEE en in de jeugd GGZ leiden bezuinigingen tot massa-ontslagen. Er wordt veel ‘recht gepraat wat krom is’, maar ik vraag mij toch wel eens af wie nu eigenlijk gelooft dat de samenleving inderdaad 30% van de zorg aan onze jeugd kan opvangen. We dachten nog maar enkele jaren geleden met z’n allen dat preventie een middel was om minder hulpverlening nodig te hebben. Preventie is op veel plaatsen al wegbezuinigd, en nu volgt de lichtere zorg. Maar ergens geen geld meer aan uitgeven lost geen problemen op.

Zet dit gegeven naast het feit dat de tolerantie in de samenleving er niet groter op wordt en ook de regering liever sancties lijkt uit te delen dan hulp te verlenen. De inzet om minder geld uit te geven aan zorg zal slechts leiden tot meer uitgaven in repressieve zin. Het ene ministerie bezuinigt ten koste van het andere.

Een zeer negatieve spiraal; minder zorg en meer repressie, waar zowel individu als samenleving niet beter van worden en wat ook geen bezuiniging op langere termijn zal opleveren.

Het lijkt erop dat het denken steeds sterker korte termijn denken wordt; er moet nú bezuinigd worden! Punt.

Het zal je kind maar zijn, dat niet in het probleemloze ideale profiel past. Welke kansen krijgt dit kind nog?

Zal het er in de toekomst van af gaan hangen of ouders geld hebben voor goede jeugdzorg?

Hoeveel kinderen schrijven we af, zo van; ‘we hebben ze niet nodig en er dus ook geen geld voor over’?

Laten wij niet ‘recht praten wat krom is’.