GroenLinks heeft vandaag tijdens de provinciale statenvergadering tegen de kadernota gestemd. De kadernota ontbeert visie en het provinciaal beleid blijkt telkens ondergeschikt te zijn aan geld. De fixatie van het provinciaal bestuur op asfalt baart GroenLinks grote zorgen. De fixatie op asfalt zorgt ervoor dat de financiële wendbaarheid van de provincie de komende jaren heel erg sterk gaat afnemen. ‘Het is toch op zijn zachtst gezegd vreemd’ aldus fractievoorzitter Marijke Kleijweg ‘dat het provinciebestuur geen groen wil aanleggen omdat er geen geld is voor onderhoud maar dit bij de aanleg van wegen geen probleem vindt. Men weet dat er straks geen geld is voor onderhoud, maar gaat toch gewoon door. Wij vinden dit onverantwoord en onbegrijpelijk. Ons provinciebestuur eist van gemeenten een sluitende begroting, nu zij hier zelf niet aan kan voldoen omschrijft zij het als een incident. Meten met twee maten, dat kan het college goed’.

De volledige spreektekst fractievoorzitter Marijke Kleijweg kunt u onderstaand lezen:

De grote overeenkomst in de voorliggende stukken is dat ze vrijwel uitsluitend financieel zijn. Het gaat over geld. Een visie op het provinciale beleid blijkt telkens weer ondergeschikt te zijn aan het geld. Als er al iets van een visie valt te ontdekken dan is dat de aanname dat economische groei de basisvoorwaarde is om te overleven. Dat meer asfalt noodzakelijk is om die economische groei te stimuleren.

Dat is wel een heel beperkte kijk op wat we nodig hebben in het leven.Ook wel een beetje achterhaald inmiddels.En deze gedachte valt natuurlijk ook niet vol te houden in tijden van crisis en bezuiniging. Al enige tijd zien we een oplopend probleem om geld voor nieuwe wegen te vinden. Die zoektocht naar geld voor asfalt maakt bovendien dat het líjkt alsof er met twee maten gemeten wordt in de kadernota.

Het college wil geen groen aanleggen als er nog geen geld beschikbaar is voor onderhoud, maar stelt wel voor een weg aan te leggen als er nog geen geld is voor onderhoud. Van gemeenten eisen wij een sluitende begrotingen, het college noemt een meerjarig tekort op onze eigen begroting incidenteel.

De fixatie op asfalt maakt dat de kaasschaaf langs alle reserves gaat. Natuurlijk zijn wij niet voor grote reserves, maar de reserves hebben een eigen doel, daar behoren ze aan besteed te worden. De fixatie op asfalt maakt ook dat de financiële wendbaarheid van de provincie sterk afneemt in de komende jaren, terwijl er veel risico’s zijn, zoals;

-de toenemende geluid dat het niet lukt om in 2015 de jeugdzorg overgeheveld te hebben naar gemeenten

-de grote kans op nieuwe bezuinigingen vanuit het rijk

-het niet meer volledig gecompenseerd worden voor de betaalde BTW

-en verder tegenvallende opbrengsten van de opcenten.

-de kans dat de rijksoverheid niet langer de externe veiligheid, taak van de Omgevingsdiensten, financiert.

We zullen bij de begroting 2014 een fors weerstandsvermogen opgenomen moeten zien.

Wat GroenLinks raakt in de voorjaars- en kadernota, is dat er een geringe ambitie is op veel terreinen. Bijvoorbeeld; het blijkt dat veel meer regionale waterkeringen niet voldoen aan de veiligheidsnormen. Meer mensen dan we tot nu toe dachten, wonen en werken achter onvoldoende veilig dijken.Dat is klaarblijkelijk geen reden om sneller aan die waterkeringen te werken. Ander voorbeeld: de wachttijden voor de geïndiceerde jeugdzorg. Die zijn te lang! Er wordt slechts uitgelegd waarom of waardoor ze te lang zijn, niet wat het college eraan gaat doen.

Soms wordt zelfs gesteld dat de doelstellingen omlaag moeten omdat het college de doelstellingen niet haalt, zoals het terugdringen van het ziekteverzuim en de diversiteit van het personeel.

In januari van dit jaar is een financieel akkoord gesloten met de mede-overheden. Dit akkoord heeft het college niet voorgelegd aan de Staten. Het akkoord heeft wel verregaande gevolgen voor het budget waar de Staten over beschikking. In de verhouding tussen het college en de Staten is het gepast om een dergelijk omvangrijk akkoord, met grote gevolgen, die direct de Staten raken, ook aan de Staten voor te leggen, alvorens akkoord te gaan. In de commissie stelde de gedeputeerde dat dit ‘te lastig’ was. Dit is mijn samenvatting, de gedeputeerde zei het wat omslachtiger en politiek correcter, maar daar kwam het wel op neer. Dat is natuurlijk geen argument! Wij hebben hierover een motie voorbereid.

De toenemende korting op de subsidieplafonds is een financiële maatregel.Er ligt geen beleid aan ten grondslag, Misschien wel de gedachte dat subsidies per definitie ongewenst zijn en teveel kosten. Gelukkig blijkt dit laatste niet uit de evaluatie. Subsidies dragen bij aan provinciale doelen. Een belangrijke tekortkoming rondom de subsidieverstrekking is dat de provincie zelf haar doelen onvoldoende smart heeft geformuleerd. Daartoe wordt op dit moment een flinke verbeterslag gemaakt, waar wij zeer over te spreken zijn.

Maar tegen het louter  vanwege bezuiniging verder korten van de subsidies hebben wij bezwaar, zoals we dat eerder ook aangegeven hebben. Twee organisatie wordt het wel heel erg moeilijk gemaakt om hun diensten voort te zetten.Sensoor valt in 2014 tussen wal en schip, als de Staten besluiten helemaal geen subsidie meer verstrekken. De behoefte aan de hulpdienst staat niet ter discussie. Het subsidieverzoek van Sensoor is teruggebracht tot ¼ van het eerdere subsidiebedrag en louter bedoeld om de vrijwilligers bij het werk betrokken en geschoold te houden in het overbruggingsjaar. Met de Partij van de Dieren hebben wij een amendement voorbereidt.

De Zuid-Hollandse Milieufederatie heeft in het geheel geen bedrag toegekend gekregen als subsidieplafond. Onduidelijk is gebleven waarom dit deze organisatie treft en de vele anderen niet. Het is een erg onwenselijke situatie omdat ook de Milieufederatie de vrijwilligers enige zekerheid moet bieden. Ook hierover komt nog een amendement van de Partij van de Dieren, dat wij mede zullen ondersteunen.

Wij wilden nu een tweede compliment geven, voor een lichtpuntje in de kadernota;

Daar staat in: Dat voor de resterende collegeperiode, bij een positief rekening-resultaat, het geld in principe beschikbaar blijft voor het betreffende programma of doel. Vragen over die cryptische zin zijn gisteren beantwoord. En het lichtpuntje is gisteren onderuit gehaald; het gaat slechts om het geld dat eerst uit de reserves is gehaald om de begroting 2014 en 2015 rond te krijgen. Als we geluk hebben wordt daar iets van terug gestort. Maar dat geluk is alleen mogelijk als we de asfaltplannen drastische inperken. Kortom, vooralsnog een weinig kansrijk voorstel.

Het zal duidelijk zijn dat GL grote moeite heeft met de financiële stukken, en specifiek met de kadernota, als opmaat voor de begroting 2014.

Als het onverhoopt zo is dat college en coalitie straks bij de begroting 2014 toch doorstomen op de ingeslagen weg;  de weg waarin economie en in het verlengde daarvan asfalt voor alles gaat, dan geldt voor GroenLinks: het is beter om de opcenten te verhogen dan om de natuur, de maatschappelijke participatie, de veiligheid en de luchtkwaliteit verder te bruuskeren.